 |
| Foto: http://www.publicdomainfiles.com |
Nâko: Yohanes Manhitu
Nmuî oras, lekâ au he uteab au nekak nanan
me ka tít fa mansian he ntahâ luken neu kau
aî masi ala napén kau nèk kumanit kleö
nbi panin nae nèk nenat ala sab-sáb.
Nmuî oras, lekâ au he ‘bait au tenbin
me ka nmuî fa apaumaktes he natnín
aî a-nfin ma nhosén kau ‘bi au balak
ma nasaitan kau he umolok ‘més kuk.
Nmuî oras, lekâ au he usòin au neôpin
me ka u’èuk fa ok tuaf he ‘tukî neöp okan
aî utón sâ lê naheun au lolek amâlelat
masi pah-pinan naheun nok mansian.
Lekâ ka nmuî fa atninas apaumakat,
lekâ ka tít fa tuafes he nabia kau,
lekâ ka u’èuk fa ok atoni amonit,
sâ-sâ lof a-nsai kun natuin puisi.
Yogyakarta, Funnê 2008
===========
Segalanya ‘kan mengalir lewat sajak
Oleh: Yohanes Manhitu
Ada saat ketika kuingin sampaikan isi hatiku
namun tiada manusia yang sendengkan telinganya padaku
atau sekadar mamandangku sedikit tersenyum
dari seberang sana dengan pendengaran samar-samar.
Ada saat ketika kuingin membagikan buah-buah pikiranku
tetapi tiada orang di dekatku yang hendak menyimak
atau hanya melintas dan menyapaku di tempatku
lalu membiarkanku bercakap-cakap sendiri.
Ada saat ketika kuingin menuangkan angan-anganku
tetapi tak kujumpai siapa pun ‘tuk bertukar pikiran
atau menyampaikan apa yang mengisi benak sempitku
meskipun dunia penuh dengan manusia.
Ketika tiada pendengar di dekatku,
ketika tiada orang yang menemani,
ketika tak kujumpai orang yang hidup,
segalanya ‘kan mengalir sendiri lewat sajak.
Yogyakarta, Juni 2008
No comments:
Post a Comment