Nope Anaot (Roaming Cloud)

Nâko: Rabindranath Tagore

Au onlê nope aneisit nbi oras haunoö-sin natkuan
lê napún palsumâ a-nbi neno-tnanan, Ó manas ameûsinet!
Ho leöt fêka naöeb nan fa au sumak,
he nmoê kau buâ mesê ok ho pinam,
ma onnane-te au ‘soî funan ma ton, oras usaitan ko.

Kalu i ho lomit ma kalu i ho ‘baë,
neu mait main au moëtluman afinit i,
mfene warna, mlape meiki mnatû,
musaibe natuin anin aslutus ma musanâ neu mkakat humâ-humâ.

Ma haefes a-ntein kalu ho mloim he musnasan ‘baë nok fai,
au lof usaibok ma umneuk ‘bi meisökan nanan,
aî ‘bi noknokâ amutik in kumanit,
nbi nekmeü akninô in manikin.

===================

Roaming Cloud

By: Rabindranath Tagore

I am like a remnant of a cloud of autumn
uselessly roaming in the sky, O my sun ever-glorious!
Thy touch has not yet melted my vapor,
making me one with thy light,
and thus I count months and years separated from thee.

If this be thy wish and if this be thy play,
then take this fleeting emptiness of mine,
paint it with colors, gild it with gold,
float it on the wanton wind and spread it in varied wonders.

And again when it shall be thy wish to end this play at night,
I shall melt and vanish away in the dark,
or it may be in a smile of the white morning,
in a coolness of purity transparent.

Yohanes Manhitu es nasoni neu Uab Metô

Translated into Dawan by Yohanes Manhitu

Nbi Oras Atenus Namót Mepu

Nâko: Yohanes Manhitu

Mkios humaf nok kumanit oras tenû he masefî,
he in fukaf-sin malefî ma betî mapanat lekleok
talantea oras nemantea ben he in maäptaï nai,
he tatonan ‘nukuk fuan in maëikin ma masan

.

Nâko un-unû hit tapán ma tpanat hine alekot
lê hit beï ahinat ma amakoet natutan neu kit
he tanaobe nfín ma tamliab he nmoin nabala
masi tonnatun nasoup tonnantun nâko matak

Nbi oras tatai betî lê namasab kit onlê naijúf,
tamnau tafanî neno mnanû nbi ‘sane nanan,
nbi tabu neöp nok nekaf nanonbok mesê
neu baha mepu amasat he namsoup

Yogyakarta, Funtenû 2009

===========

Ketika Penenun Rampung Menenun

Karya: Yohanes Manhitu

Pandanglah wajah tersenyum ketika tenunan akan dibuka,
agar jumbai-jumbainya dipotong dan sarung disimpan dengan baik
hingga saatnya telah tiba untuk dikenakan
‘tuk tunjukan kehalusan dan keindahan karya tangan.

Sejak dahulu kala kita simpan dan pelihara ilmu yang baik,
yang diwariskan nenek yang pandai dan rajin kepada kita
‘tuk kita terus kerjakan dan suburkan agar tetap lestari
meski abad-abad berlalu dari hadapan kita

Tatkala mengenakan sarung yang membuat kita serupa bangsawan,
marilah kita kenang hari-hari panjang di dalam pondok,
ketika pikiran dan perasaan seiring-seirama
hanya demi karya indah agar rampung.

Yogyakarta, 08 Maret 2009

Monit nok In Pilit

Nâko: Yohanes Manhitu

Onlê anaot natuin lalan amnanut nbi kota nanan,
hit matak lof nít sâ-sâ lê namlileb hit nekak afnekan.
Me oras ka namfau ‘sekê fa he tpil ma tsos sin okê.
Neu mauthe tkios lekleok ma tpil mesê aî nua
henait hit lalan amnanut i nmuî upan.

Haef namfafau hit ka nabeî fa tatae
oras sâ-sâ lê nemantean kit namás okê
onlê enus in warna sin nbi nefo tunan nae
oras ulkapi fê nasón nalain nbi neonmabê.
Me oras ka namfau ‘sekê fa he tpil sin okê.
Mauthe ta’ét lekleok ma tpil mesê aî nua
henait hit lalan amnanut i nmuî in upan.

Matak nít, monit in pilit humâ-humâ.
Me nansâ es hit musti trasa tamtau
nbi oras pilit atomas nemantean kit
ma nekak naheun nok sinmakat?

Yogyakarta, Funtenû 2009

===========

Hidup dan Pilihannya

Karya: Yohanes Manhitu

Bagai pejalan kaki yang tengah melintasi jalan panjang di kota,
mata kita ‘kan memandang segala yang senangkan hati pengharap.
Tapi tak cukup banyak waktu ‘tuk memilih dan membeli semuanya.
Jadi biarlah kini kita menatap dan memilih satu atau dua
agar penjalanan panjang kita ini bermakna.

Sangat sering kita tak dapat memberi jawaban
ketika segala yang tiba di hadapan kita serba indah
laksana warna pelangi di atas sebuah danau
ketika hujan rintik-rintik berhenti di sore hari.
Tapi cukup banyak waktu ‘tuk memilih semuanya.
Biarlah kita menatap dan memilih satu atau dua
agar penjalanan panjang kita ini bermakna.

Mata memandang, hidup tawarkan beragam pilihan.
Namun mengapa kita harus merasa takut
ketika pilihan yang tepat itu tiba
dan hati kita penuh kerinduan?

Yogyakarta, Maret 2009

Etus Palpalâ nâko Kuamnasî

Nâko: Yohanes Manhitu

.

Humaf-humaf lo namlilê he nseun ko, Aokbian,
oras ho musaitan kota ma mfain meu ho kuan –
baelmahonit lê nafeitin ko ben he mlak tasi.
Ho mtae mufanî foto oras ho fê an-anâ ko
ma mkios bale oras ho unû mûbaë mbin
mok ho aombiamin lê munî i esan kuan
aî ‘ló ben sin natuan esan bale bian.

Nbi kuan-es ho mupén lalan lê maäspálen
ho mít oe lê munî i nsai ntam neu ume
natuin beiskanu lê ném nâko ‘nuüf nae.
Fai-fai paku npin onlê neno fê manas
ma ka mít fa pakûfenu nok paukminâ
fun sin nuasin mabelâk es tetu tunan.

Me sâ-sâ alekot ma amasat lê matekâ nane,
fêka ntea fa pah-ma-nifu in tunan ma in ikon
fun nbi bale namfau fatu ma ‘bolâ natau lalan,
oe mamnamî ma masosâ onlê mnautbuâ
ma meisöikan fê nanaob in kuasa.

Yogyakarta, Funtenû 2009

===========
.

Cerita Singkat dari Kampung Halaman

Segala wajah memang bergembira menyambutmu, Kawan,
ketika kautinggalkan kota dan pergi ke kampungmu –
tempat lahir yang telah melepaskanmu ‘tuk arungi lautan.
Kaukembali menatap potret di masa kecilmu
dan melihat tempat dahulu kaubermain
dengan teman-temanmu yang kini di kampung
atau telah lama menghuni tempat lain.

Di suatu kampung kaulihat jalan yang telah beraspal
kaulihat air yang kini mengalir ke dalam rumah
melalui pipa yang berasal dari gunung sana.
Saban malam lampu bernyala bagai hari masih siang
dan tak kautemukan lampu jarak dan pelita
karena telah lama disimpan di loteng.

Namun segala yang baik dan indah yang disebutkan itu
belum menjangkau ujung dan pangkal tanah air
karena di banyak tempat batu dan lubang menguasai jalan,
air dicari dan dibeli bagaikan gumpalan emas
dan kegelapan masih memelihara kuasanya.

Yogyakarta, Maret 2009